Αναγνώστες

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ
παιγνίδι ρόλων

Εισαγωγή: Αμβρακικός: Εικόνες, ήχοι και μυρωδιές...Τόπος ήρεμος αλλά και αεικίνητος, δυναμικός, αλλά και εύθραυστος.
Το όνομά του« Άμβρα» θυμίζει την αρχή της μαγικής φράσης από τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων, « Αμπρα-κατάμπρα »που είναι ικανή να ανοίξει τις πύλες ενός διαφορετικού κόσμου. Ονειρα και πραγματικότητα, , νερό και χώμα, αλήθειες και ψέματα. Ένα θεατρικό παιγνίδι για να σας πούμε μια όχι και τόσο παραμυθένια ιστορία .Ελπίζουμε να γίνουμε πιστευτοί.

Μαθητής σε ρόλο αφηγητή: Αγαπητοί μας φίλοι, όπως ξέρετε τον Απρίλιο που μας πέρασε επισκεφτήκαμε με το σχολείο τον υγρότοπο του Αμβρακικού το "μεγαλύτερο υγροτοπικό σύστημα" της Ελλάδας ένα "μωσαϊκό υγροτοπικών συστημάτων" που το συνθέτουν λιμνοθάλασσες, καλαμιώνες, δάση και αλμυρόβαλτοι. Έτσι μας τα λέει η καθηγήτριά μας ,έτσι σας τα λέω και εγώ. Εγώ θα σας πω ότι είδα ένα τόπο ευλογημένο από τον Θεό, και αγαπημένο από τα πουλιά, τα ψάρια και τον άνθρωπο.
Το βράδυ λοιπόν μετά από μια ευχάριστη έξοδο ήμασταν μαζεμένοι και κουβεντιάζαμε για όλα όσα είχαμε δει, ακούσει και μυρίσει (τους νεροβούβαλους εννοώ) ,δεν θα μπω σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες μην ανησυχείτε ,όταν από το ανοιχτό παράθυρο μπήκε ένα περίεργο πουλί, φτερούγισε πάνω από τα κεφάλια μας και βγήκε αφού άφησε να πέσει κάτι από το ράμφος του.
Σκύψαμε περίεργοι να δούμε τι ήταν και βρήκαμε ένα τσαλακωμένο κιτρινισμένο κακογραμμένο χαρτάκι… ορνιθοσκαλίσματα όχι αστεία σκέφτηκα. Όχι σαν τα δικά μου γράμματα ... χειρότερα σας λέω. Δεν θα πιστέψετε τι ήταν!!!Δεν θα με πιστέψετε!!!
Μια πρόσκληση για την συνέλευση των πουλιών. Την επομένη τα μεσάνυχτα. Κοντά στο μοναστήρι της Αγ. Αικατερίνης .
Να περίπου τι έγραφε:
«Επειδή πιστεύουμε ότι νοιάζεστε ελάτε αύριο τα μεσάνυχτα, στο μοναστήρι, εκεί θα μαζευτούμε να μιλήσουμε για τα προβλήματά μας και εσείς αφού ακούσετε θα τα μεταφέρετε και στους άλλους ανθρώπους. Σε όσους περισσότερους μπορείτε»

Η συνέλευση των πουλιών.

Συμφωνήσαμε να πάμε τρείς: όλοι ήταν αδύνατον. Στο κάτω –κάτω μπορεί να ήταν και φάρσα από εκείνους τους αντιπαθητικούς του άλλου σχολείου.
Το πως τα καταφέραμε και ξεφύγαμε είναι μεγάλη ιστορία. Δεν θα την πω τώρα που ακούτε όλοι (γονείς και καθηγητές)...γιατί μπορεί να χρειαστεί να το ξανακάνουμε.
Το σίγουρο όμως είναι ότι πήγαμε και ήταν όλα εκεί. Γλάροι, ερωδιοί, καλαμοκανάδες, ποταμίδες και αλκυόνες, σουβλόπαπιες, χουλιαρόπαπιες, κιρκίνια και φαλαρίδες. Ακόμα και αργυροπελεκάνοι.
Να περίπου τι ακούσαμε εκείνο το βράδυ. Πρώτος μίλησε ο Αργυροπελεκάνος και αφού ευχαρίστησε όλα τα πουλιά ξεκίνησε να εκθέτει την κατάσταση όπως την ζούσε αυτός και οι άλλοι συνάδελφοι του.

Μαθητής -Αργυροπελεκάνος :Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ και καλέσαμε και μερικούς φίλους μας ανθρώπους για να μεταφέρουν το μήνυμα μας και στους άλλους. Αυτούς που δήθεν μας νοιάζονται αλλά το μόνο που τους νοιάζει είναι το κομπόδεμά τους που μεγαλώνει εις βάρος της ύπαρξής μας. Εμείς λοιπόν είμαστε τα 280 είδη πουλιών που ζούμε εδώ στον Αμβρακικό, πρέπει λοιπόν να δούμε τα προβλήματα που απασχολούν το γένος μας και τις συνθήκες της ζωής μας .Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια κάτι γίνεται και οι άνθρωποι κάνουν κάποιες κινήσεις να μας προστατέψουν, από όσα βάσανα υποφέραμε πριν…
Μαθητής- Κορμοράνος. Θα σε βοηθήσω ,θα τα πω εγώ. Λαθροκυνηγοί, ποτάμια με βρώμικο νερό από τα ιχθυοτροφεία και τα χοιροστάσια. Και να ήταν μόνο αυτά:εντομοκτόνα και ζιζανιοκτόνα να καταλήγουν στα νερά μας, εκτάσεις να αποξηραίνονται για να δοθούν για καλλιέργειες και ακόμα υπερβολικό ξόδεμα του νερού για πότισμα που μας στερεί την φυσική ισορροπία του νερού ,η θάλασσα να εισχωρεί στον υγρότοπο και να κάνει υφάλμυρα τα νερά….
Θα μου πείτε δύσκολα αυτά για κορμοράνους και αγριόπαπιες. Εδώ ούτε εσείς οι άνθρωποι δεν τα ξέρετε… Τα μάθαμε όμως εμείς από ανάγκη, για τη ζωή μας.
Ευτυχώς τώρα μπαίνει και λίγο νεράκι στο βάλτο. Αν ήταν και από βιολογικό καθαρισμό θα ήταν ακόμα καλλίτερα. Ας είναι. Πρέπει να το καταλάβετε άνθρωποι: και για μας το νερό είναι ζωή, όχι μόνο για σας. Είναι και ένα άλλο ζήτημα ,οι επισκέπτες. Εμείς δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε και δεν μας πειράζει να έρχονται αν δεν μας ενοχλούν. Θα ευγνωμονούμε τους ανθρώπους όμως αν δεν μας αναστατώνουν κατά την περίοδο της αναπαραγωγής μας ,δεν μας φωτογραφίζουν, δεν περνάνε με τα πλοιάρια κοντά μας να μας τρομάζουν ώστε να σηκωνόμαστε πανικόβλητα από την επώαση των αυγών μας τα οποία είτε συνθλίβουμε ,είτε σπρώχνουμε έξω από τη φωλιά και όπως ξέρετε, κάποιοι από μας δεν μπορούμε να ξαναβάλουμε μέσα στη φωλιά ένα αυγό που έχει πεταχτεί έξω.
Μαθητής-Νανοβουτηχτάρι: Ας μην ξεχνάμε ότι οι υγρότοποι είναι χώροι συγκέντρωσης , ανεφοδιασμού και ξεκούρασης για μας τα πουλιά. Όσα από εμάς είναι αποδημητικά βρίσκουν τροφή και περνάνε το χειμώνα ή φωλιάζουν το καλοκαίρι. Τα ενδημικά ζούμε εδώ συνέχεια. Εμείς που ζούμε εδώ ξέρουμε πως οι υγρότοποι αποθηκεύουν το νερό ,που στη συνέχεια εσείς οι άνθρωποι χρησιμοποιείτε για να πίνετε ή για να ποτίζετε τα χωράφια σας .Από το νερό αυτό εμπλουτίζονται και τα υπόγεια νερά .Η βλάστηση του βάλτου μας ,λειτουργεί σαν ένα φίλτρο που καθαρίζει το νερό από βρωμιές κάθε είδους , και βοηθάει να μη γίνονται πλημμύρες .Και αφού είσαστε μαθητές και μορφωμένοι θα σας τα πω και πιο «επιστημονικά»: αποθηκεύοντας ή ελευθερώνοντας θερμότητα ρυθμίζουν το μικροκλίμα μιας περιοχής. Και επειδή και εσείς πρέπει να ζήσετε από τον υγρότοπο σας θυμίζω ότι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση μαζί με την καλύτερη προστασία θα φέρουν και το αποτέλεσμα τον οικοτουρισμό και θα βοηθήσουν στην οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση της ζωής σας.
Μαθητής- Αλκυόνη: Για να παραμείνουμε στον Αμβρακικό χρειαζόμαστε τροφή .Τα τελευταία χρόνια είχαν παρουσιαστεί φαινόμενα μαζικών θανάτων ψαριών στις λιμνοθάλασσες ,τα οποία οφείλονται στη μεταβολή της ποιότητας νερού και κυρίως στην έλλειψη οξυγόνου. Ευτυχώς που οι άνθρωποι κατάλαβαν, ότι από τις βλαβερές συνήθειες τους δεν απειλούν μόνο εμάς τα πουλιά ,αλλά και τα ψάρια και τα χέλια ,την ιχθυοπανίδα ντε , καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες που ζουν από αυτήν. Ευτυχώς κάποιοι μας έφεραν από ένα άλλο μέρος που το λένε Κερκίνη τους νεροβούβαλους, με τους οποίους αιώνες ζήσαμε αγαπημένα μαζί και που είχαν εξαφανιστεί. Τώρα πλέον υπάρχει και κάποιος δυνατός φίλος για να φροντίζει τον χώρο που χτίζουμε το σπίτι μας που είναι τα καλάμια. Αυτό που μας προβληματίζει είναι κάτι που λέγεται χρηματοδότηση, κονδύλια και η έλλειψη τους φαίνεται πως θα μας προσθέσει αρκετά προβλήματα. Εμείς βέβαια δεν καταλαβαίνουμε και πολύ από αυτά, αλλά το κέντρο παρατήρησης της Σαλαώρας ρημάζει κλειστό από την ημέρα που σταμάτησαν αυτά τα κονδύλια .Οι μαθητές δεν έχουν την δυνατότητα να το επισκεφτούν ,οι επιστήμονες δεν μπορούν να μας παρατηρήσουν και κάποιοι άνθρωποι από το χωριό έμειναν χωρίς δουλειά. Ακούσαμε επίσης πως θέλουν να ονομάσουν την περιοχή μας Εθνικό Πάρκο ...ελπίζουμε να μας βγει σε καλό.
Μαθητής- Κραυγαετός: Να τα εξηγήσω εγώ που τα ξέρω καλύτερα και όπως λέει και το όνομά μου μπορώ να φωνάζω δυνατά. Όπως ίσως λοιπόν γνωρίζετε οι άνθρωποι όταν ενωθείτε και δημιουργήσετε φορείς που συμμετέχουν εκπρόσωποί σας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα αρμόδια υπουργεία ,το Δασαρχείο και τις Οικολογικές οργανώσεις μπορείτε και δικαιούστε να ζητήσετε και χρηματοδότηση και πρόσληψη προσωπικού και φύλακες και μέσα μεταφοράς και έργα συντήρησης και λειτουργίας των περιβαλλοντικών μουσείων της περιοχής. Εμείς το μόνο που θέλουμε να φωνάξουμε είναι: Σταματήστε τη γκρίνια ,και μοιραστείτε την αισιοδοξία μας και την καλή μας πίστη για την ανάδειξη και προστασία αυτού του υπέροχου βιότοπου που είναι το σπίτι μας.


Μαθητής- Φαλαρίδα .Ευχαριστούμε που ήρθατε να μας ακούσετε. Τα τελευταία χρόνια ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν την γλώσσα μας. Παλιότερα οι περισσότεροι την γνώριζαν ,καθώς και τη γλώσσα των ζώων, το θρόισμα των φύλλων ,το κελάρυσμα του νερού και το σφύριγμα του αέρα , τους θορύβους του βουνού και του δάσους, των δυνατών κυμάτων και των απαλών κυματισμών , τότε υπήρχε συνεννόηση και συνεργασία ανθρώπου και φύσης και όλοι ήμασταν πιο ήρεμοι και πιο ευτυχισμένοι. Τότε μιλούσαμε όλοι την ίδια γλώσσα. Τώρα μόνο εσείς μπορείτε να μας καταλάβετε που έχετε σχολειά και μαθαίνετε για μας. Εμείς μένουμε πάντα εδώ και περιμένουμε να χαμηλώσουν οι θόρυβοι από όλες τις μηχανές σας ώστε να ζήσουμε και πάλι ευτυχισμένοι μαζί .
Επίλογος- Μαθητής σε ρόλο αφηγητή. Αυτά περίπου ακούσαμε εκείνο το βράδυ και σας τα μεταφέρουμε όσο πιστότερα μπορούμε μήπως και μπορείτε εσείς που «είστε στα πράγματα »να βοηθήσετε λίγο την κατάσταση…Αν όχι εμείς όταν θα πάρουμε τη θέση σας ελπίζουμε να βρούμε ακόμα κάτι άξιο λόγου να προστατέψουμε. Γιατί όπως λέει και ο Ινδιάνος:
«Και τι ενδιαφέρον έχει πια στο να ζεις ,αν δεν μπορείς ν’ακούσεις τη μοναχική κραυγή του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων στα έλη τη νύχτα; Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα.»

Δεν υπάρχουν σχόλια: